Vistas de página en total

viernes, 20 de abril de 2012

David Graeber

Quédense con este nombre y asócienlo, pese a sus escritos académicos, a un mochilero, a un antisistema, a un amigo de los occupy wall street.

Quédense con su cara


Antropólogo económico y por lo demás anarquista...paparruchas. Un mangante!. Si ven que acompaña a su hija, avisen a la policía, pero ya !.

Pero hay una remota posibilidad de que lo que dice sea así. De desnudo y de cruel, pues el ser humano es cruel..desde el principio de los tiempos. A mí me hechizó con unas graves palabras


"En sánscrito, hebreo y arameo, “deuda”, “culpa” y “pecado” son la misma palabra. Gran parte del lenguaje de los grandes movimientos religiosos -concienciación, redención, contabilidad kármica y demás- están tomados de las finanzas antiguas".

Los tiempos aconsejan una profunda revisión historiográfica. Qué pasó realmente ?, existió el Rey Artús y los caballeros de la tabla redonda ?... la espiritualidad en la Edad Media ?, los estéticos y filosóficos áticos ?.

Se hace necesaria una revisión historiográfica, sería un dulce en estos momentos de crisis. Al final vemos que las crisis son buenas. Bueno, sino buenas sí necesarias.

1 comentario:

  1. Deuda e culpa. Agora cando me chegan as cartas do banco, xa non teño a sensación de q van chamar ao home do frac, non dubido da miña honradez. Ser pagador sempre foi para os humildes, un valor honronso. Agora, ante o panorama cheo de ladróns, deber e non ter pagado todo xa non xera sentimento de culpabilidade, mais ben, de rabia por se ter endebedado un e ter q pagarlle ao banco, a esa institución medieval, os elevados xuros, imposibles, un saqueo a man armada...
    Uf! q ben quedei logo da terapia q o teu artigo motivou!
    Coma sempre, a túa mente chea de lucidez.
    Revisemos a historia, por favor, e aprendamos algo.

    ResponderEliminar