Vistas de página en total

martes, 19 de febrero de 2008

Elecciones

En Marzo vienen elecciones generales pero no tardará mucho en haberlas autonómicas o locales en cualquiera de las comunidades, que creo que antes de la independencia kosovar eran ocho. Ahora ¿quí lo sá?. Si tenemos en cuenta que las elecciones roboran nuestro sistema democrático, pocos hay que nos superen en democracia.

Antes insistir en la obviedad que isto é un blog personal, quérese decir que non busco cegas adhesiós. Para empezar a tratar isto e que vos me atendades teño escomenzar comentando o carácter patético dos dous subasteros. Carácter que lles é proprio como persoaxes paródicos que son pero aproveito que iste blog é meu para defenderme das acusaciós que últimamente me caen. Mais que nada porque puxan cos nosos cartos ¡así calquiera!. Coma dous nenos xugando no parque.

Eles, enterados como están de qué é o que se leva, -na Arte, na Cociña- non teñen discursos programáticos. Istos se van facendo a medida que o 9-m se aproxima e tendo mui en conta as enquisas demoscópicas. Sobre todo en cada mitin hai olleadores que apuntan o que mais alporiza a xente. E coma un acto de libertade máxima. Como actores que suben a un escenario e improvisan segundo as caras da basca, que a veces ata ri, esquencendo que é ela a que paga todo o desaguisado. Ambolosdous partidos maioritarios teñen a misma máxima: prohibido prohibir.

Pero quero utilizar iste espazo para defenderme dos amigos que creen mosquearme chamándome "de direitas". Y a fuer de escucharlo me lo creo. E cavilo: ¿non estaba morto Maniqueo?. ¿Por qué a direita é mala agás de inculta?. Porque mo decides vos?. A esquerda é mais agarimosa, coma unha rapaza caribeña, mais solidaria, mais artistica. Vexo clishes. Non vexo debate de ideas, por ningures. Nin a direita é necesariamente "chunga" nin a esquerda e, por definición "enrollada". Para corroborar que son de direitas volvo nestes intres por María San Gil, a presidenta do PP catalán e por Rosa Diez que confirman que a Universidade é morta -sí en plan ópera-. Pero non morreu por casualidade; matáronna entre todos, en plan anónimo... como a César. Acabaron co respeito os profesores, que son colegas- bon momento para recordar o dito recentemente por unha figura adornada de birrete e toga académica respecto a posibilidade de pasar de curso con caatro asignaturas cargadas...hai que comprender o alumno: son moi difíciles-. Neste variopinto panorama tamén se deu por periclitado o casposo respeito os pais, os avós, os compañeiros de clase. Todo iba encamiñado a enzoufar todo, conscentes de que a río revolto...ganancia de pescadores,. Sóo lle pido a Deus (volto a direita e católica)que isto non remate na orxía de sangue que precede a chegada do fascismo- que como dixera Noam Chomsky pode ser de esquerdas ou de direitas-.

Saúde Pako

No hay comentarios:

Publicar un comentario